9.4 (openmens): “Welke betrouwbaarheidsmaat je moet gebruiken hangt af van je behoeften, mogelijkheden, en meetmodel. Vaak kun je niet uitsluiten dat er transient error is, en is test-hertest betrouwbaarheid daarom de beste inschatting van de betrouwbaarheid van een meetinstrument.”
Dit snap ik niet helemaal aangezien bij een test-hertest betrouwbaarheid de meetfout die veroorzaakt wordt door tijdsafhankelijke factoren niet gedekt zijn, zoals humeur. De tijdsafhankelijke effecten moeten wel meegenomen worden tijdens het schatten van de error.
- Dit kan dan toch effectiever met McDonald’s Omega? zodat de strenge aanname van tau-equivalentie niet langer nodig is.
9.3.1: Split-half betrouwbaarhaid.
“Een ander probleem van deze benadering is dat hij aanneemt dat er geen transient error is, wat bij psychologisch onderzoek zeer onrealistisch is. Die serieuze tekortkoming geldt helaas voor alle interne consistentiematen.”
- De aanname is er dus ook niet bij McDonald’s Omega?