Spreiding wordt meestal berekend met standaarddeviatie of variantie. Er zijn ook minder handige spreidingsmaten zoals het volledige bereik. Het bereik is onhandig omdat de spreiding van een dataset die van 0 tot 1000 loopt, maar waarbij 1 iemand 0 scoort, 1 iemand 1000, en 998 mensen 500, heel laag is, terwijl die op basis van het bereik heel hoog lijkt.
Omdat spreiding gaat om de volledige spreiding van alle datapunten, geldt dus niet dat de spreiding hoger wordt als er hogere of lagere waarden worden opgenomen. De populatieverdeling bevat ivm de steekproevenverdeling inderdaad een hogere hoogste waarde en een lagere laagste waarde; maar ook meer waarden rondom het gemiddelde, waardoor de spreiding niet hoger is.
De spreiding van steekproefscores (de SD of variantie) kan zelfs hoger zijn dan de SD of variantie van een populatie: er bestaan steekproeven van 2 datapunten met alleen het hoogste datapunt uit de populatie en alleen het laagste datapunt uit de populatie. Omdat er dan geen datapunten rondom het gemiddelde liggen is de spreiding dan hoger dan die in de populatie; en als je naar bereik zou kijken, zou de spreiding hetzelfde zijn.
Optie b) is dus fout.