Hier zijn geen algemene richtlijnen voor, maar voor wetenschappelijk onderzoek geldt altijd dat je al je resultaten inzichtelijk moet maken. Omdat dit niet altijd in je artikel (of verslag/paper/these) kan, voeg je daarom 'supplementary materials' toe, ofwel als appendix bij je manuscript, ofwel online, bijvoorbeeld op het gratis Open Science Framework (zie http://osf.io of https://osf.io/explore/activity/ voor een overzicht van voorbeelden).
Doordat op die manier alle correlaties toegankelijk zijn voor lezers, heb je veel meer vrijheid om zelf te kiezen welke je in de lopende tekst opneemt. Ikzelf hanteer het criterium "hoe belangrijk is het in mijn narrative", wat zoveel betekent als "hoeveel woorden ga ik er aan besteden", wat op zich beurt dan weer meestal vertaalt naar "hoe belangrijk vind ik de uitkomst". Vertaal dat laatste niet naar of iets significant is, trouwens; juist niet-significante resultaten zijn vaak het bespreken waard, omdat die er op duiden dat eerder onderzoek verkeerd is uitgevoerd, wat natuurlijk erg interessant is voor de discussie. Hoe dan ook moet je alles waar je het in de discussie over wil hebben, sowieso in je manuscript opnemen (i.e. niet alleen in de supplemental materials).
Jouw plan lijkt dus uitstekend; de uitgebreide informatie als bijlage en de hoofdzaken opnemen in het manuscript zelf. Conclusies op basis van de meer gedetailleerde analyses, die leiden tot keuzes met betrekking tot je meetinstrument (e.g. weglaten van items of splitsen van schalen/subschalen) moeten natuurlijk wel worden besproken in je manuscript.