Analyses zijn niet intelligent en werken volgens een arbeidsethos 'u vraagt, wij draaien'. Een covariaat meenemen betekent in de regel dat er verklaarde variantie tussen onafhankelijke en afhankelijke variabele wordt opgegeten. Dat is vaak alleen wenselijk als de covariaat een daadwerkelijke verstorende variabele is waarvoor gecontroleerd moet worden. Zo niet, dan eet de covariaat nog steeds variantie op van de overige variabelen, en dat schaadt misschien onnodig power.
Er zijn gevallen waarin die covariaten, no matter what, in een analyse worden gelaten, zoals een voormeting, oid. Maar in de regel wordt eerst gecontroleerd of de covariaat uberhaubt een relatie met de afhankelijke variabele heeft. Zo ja: dan vertroebelt die covariaat de relatie tussen X en Y, en moet hiervoor gecontroleerd worden door het als covariaat op te nemen (wat is er nog over van het effect van X op Y als voor de covariaat wordt gecontroleerd). Zo nee; dan is het ruis, en doen we meer schade dan goeds door het op te nemen.
