De oefententamens stellen beide een vraag over multiple testing en de kans op een type 2-fout (zie hieronder).
De antwoordsleutels geven telkens aan dat de onderzoeker die slechts 1 p-waarde onderzoekt de grootste kans op een type 2-fout heeft. Vanuit de analogie dat multiple testing de kans op een type 1-fout vergroot, zou ik het tegenovergestelde verwachten. Waarom gaat deze redenering blijkbaar niet op voor een type 2-fout?
Oefententamen 1
53.1 Twee onderzoekers doen elk een studie, beiden met een alpha van 5%. De eerste onderzoeker berekent één p-waarde. De tweede onderzoeker berekent twee p-waarden.
Voor welke onderzoeker is de kans op een type 2-fout het grootst?
a voor de eerste onderzoeker
b voor de tweede onderzoeker
Oefententamen 2
53.1 Twee onderzoekers doen elk een studie, beiden met een alpha van 5%. De eerste onderzoeker berekent één p-waarde. De tweede onderzoeker berekent drie p-waarden.
Voor welke onderzoeker is de kans op een type 2-fout het grootst?
a voor de tweede onderzoeker
b voor de eerste onderzoeker