Je moet dit figuur lezen als een soort histogram. Op de X-as staan t-waarden, en op de Y-as staan het aantal steekproeven waar die t-waarden uitkomen. Omdat de grafiek als proporties van het totale aantal steekproeven is uitgedrukt, is de totale oppervlakte van die grafiek 1. Dit correspondeert met 100% van alle mogelijke t-waarden die uit je steekproef kunnen komen. Zoals je ziet is de kans op een t-waarde van 0 het grootste - dit komt omdat deze grafiek van t-waarden is opgesteld onder aanname dat de nulhypothese waar is, en volgende de nulhypothese is t = 0.
De standaardfout staat niet in deze grafiek, omdat de t-waarden het verschil tussen gemiddelden, gedeeld door de standaardfout, is (zie de formule op pagina 2). Dit betekent tegelijkertijd dat bij een gelijk verschil tussen gemiddelden, de t-waarde groter wordt naarmate de standaardfout kleiner wordt. Je deelt immers door een kleiner getal.
Je tweede vraag: in dit geval is deze p-waarde de proportie van de oppervlakte onder de grafiek die rechts ligt van de gevonden t-waarde. In dit geval ligt dus .07, oftewel 7%, van de oppervlakte onder de grafiek rechts van t=2.50.
En tot slot: ja, die formule is er. Hij is uitermate complex, en daarom gebruik we software om de exacte p-waarde te berekenen. Als je dit graag wil, kan ik je vertellen hoe je dit kunt doen in verschillende pakketten (R, SPSS, Excel), maar je hebt dit nooit nodig - je statistische software berekent de juiste p-waarde gewoon voor je.
