Mag je in de discussie alleen aanbevelingen voor toekomstig onderzoek doen die gebaseerd zijn op theorie?

Question

Ik kan me namelijk voorstellen dat je bij het doen van je onderzoek erachter komt dat je iets bent vergeten mee te nemen in je onderzoek. Bijvoorbeeld omdat je dat terug hoort van respondenten, of je je ineens iets afvraagt bij het schrijven van je verslag. Mag je dan in de discussie deze bedenking meenemen, of moet je daar dan eerst (uitgebreid) literatuuronderzoek naar doen om dit op te mogen schrijven in je discussie (zodat je je bedenking ook theoretisch kunt verantwoorden)? Maar dan ben je eigenlijk al weer bezig met een vervolgonderzoek, toch? En wat als je er geen literatuur over kunt vinden, maar je het wel een punt vindt, wat doe je dan? Mag je het dan wel of niet opnemen in je discussie, bijv. met de vermelding dat hier nog geen onderzoek naar is gedaan voor zover je weet?

Answer 1

Je moet in de discussie vooral aanbevelingen doen voor toekomstig onderzoek op basis van de studie die je beschrijft. Dus wat je je kunt voorstellen klopt - dat is precies wat je in je discussie moet adviseren. Aanbevelingen voor toekomstig onderzoek zijn immers gebaseerd op lessen uit je huidige onderzoek. Hierbij houd je natuurlijk rekening met theorie - maar een aanbeveling doen die niets te maken heeft met de data die je hebt verzameld is niet zinvol, die had je immers ook al kunnen bedenken voordat je je data ging verzamelen.

Het kan verstandig zijn om in de resultatensectie een subsectie 'anecdotale resultaten' ofzo op te nemen, om die uitkomsten te kunnen bespreken op de juiste plek. De implicaties bespreek je dan in de discussie.

Ik gebruik voor discussies bijvoorbeeld meestal deze vorm:

1. korte samenvatting belangrijkste resultaten
2. bespreking resultaten in kader van de literatuur (dus zowel in het kader van eerdere empirische bevindingen als relevante theorieen)
3. bespreking beperkingen, praktische bevindingen en anecdotale 'resultaten' (e.g. feedback van respontenten)
4. dan terugpakken met iets als 'desondanks' (want je moet je narrative weer een positieve wending geven nadat je de slechte kanten van je studie hebt besproken) en dan de hoofdconclusies noemen;
5. dan aanbevelingen voor toekomstig onderzoek (hierin moeten alle beperkingen dan terugkomen, want lezers hebben er weinig aan te lezen wat je niet goed deed als ze niet weten hoe ze het dan zelf beter moeten doen)
6. en tot slot de implicaties voor praktijk/beleid en de take home messages op basis van je hoofdconclusies.

(wisselt per paper een beetje natuurlijk, maar dit is de groffe lijn dit ik meestal volg)

Het is heel belangrijk dat je, als je verwachtingen niet uitkwamen, dat expliciet bespreekt en die conclusies ook trekt. Mensen hebben soms de neiging om discussies te schrijven die bijna niet samenhangen met de data: als ze bijvoorbeeld de verbanden zouden vinden die ze hadden verwachten, concluderen ze "dus deze theorie lijkt te kloppen", maar als ze die verbanden niet vinden, zijn ze huiverachtig om te concluderen "dus deze theorie lijkt niet te kloppen", en concluderen ze vaak iets als "deze theorie lijkt toch veelbelovend" ofzo. Dat is fout natuurlijk: niet leren van je data staat haaks op de wetenschappelijke exercitie.